"Haydi, Gösterinin Tadını Çıkarın!"Corey Taylor - CMF2

Son bir haftadır o kadar yoğunum ki geceleri yatmadan önce telefona bakmak dışında, kendime ait hiçbir zaman bulamıyorum. Tüm yılın tek yoğun haftası öyle bir haftaya denk geldi ki 15 Eylül Cuma günü sayısız albüm piyasaya sürüldü. Bunlardan biri de Corey Taylor’ın, 2. Stüdyo albümü olan “CMF2”.

2020 yılında ilk solo albümünü çıkaran Corey Taylor, Slipknot ve diğer projeler için o kadar yorulmuştu ki 3 yıldır kendi albümüne zaman ayıramıyordu. Nihayet bu senenin başında yapımını duyduğumuz albüm, artık tüm dijital platformlarda. Bu albümün beni heyecanlandırmasının sebebi, Corey’nin tüm süreç boyunca olan heyecanını kimseden sakınmamasıydı. Belli ki gerçekten Corey, içine sinen, tam bir albüm yapmıştı. İşte bu yüzden beklemeye değer bir albüm vardı.

Açıkçası 2020 yılında çıkan CMFT albümünü pek beğenmemiştim. Birkaç şarkısı gerçekten çok hoştu, ama 2023 yılında benim için albümdeki çoğu şarkının bir kalıcılığı kalmamıştı. Öyle ki albümün en hit parçası “Black Eyes Blue” bile yavaş yavaş çıktı hayatımdan. Farklı türleri harmanlayan Corey, CMF2’de (DAHA İYİ BİR İSİM BULAMADIN MI?) de bu formülden vazgeçmemiş, fakat CMF2’de bu formül işe yaramış!

Taylor’ın mandolin eşliğinde, “C’mon, enjoy the show!” diyerek The Box şarkısıyla açtığı albüm, son derece davetkâr ve heyecan vericiydi. Belli ki bu albüm bir şey vaat ediyordu. Hemen arkasından Post Traumatic Blues ile gelen, asla durmayan güçlü müzik, Corey Taylor’ın muazzam lyricleri, bize Corey’nin gerçekten titiz bir iş yaptığını kanıtlar nitelikte. Tabii Corey’nin müzisyen kadrosunda yaptığı değişikliklerin de etkisini görüyoruz. Albümün gitarları gerçekten çok güçlü. Ayrıca iki albümdür birlikte çalıştığı davulcu Dustin Robert, önceki albüm CMFT’in üstüne oldukça şey eklemiş.

CMFT’de de olduğu gibi Taylor, farklı şeyler denemekten çekinmemiş. Hemen ardından gelen Talk Sick ve Breath Of Fresh Smoke sertlik tonunu biraz aşağıya çekerek bizi biraz daha punk elementleri ile akustik katmanlı bir tarza yöneltiyor. Açıkçası ilk iki şarkıdan sonra sertlik seviyesinin hemen düşmesini istemezdim.

Ardından gelen Beyond ise albümün ilk single’ı. Yalan söylemeyeyim, albümden önce çıkan singleları dinlemedim. Pek öyle bir huyum da yok. Genelde tamamen albümü dinlemeyi tercih edenlerdenim. Aslında Taylor’ın albüm çıkmadan önce klibiyle birlikte saldığı bu şarkı beni heyecanlandırmıştı. Çünkü bu kadar güvendiği bir şarkı en az Post Traumatic Blues kadar olmalıydı. Ama gelin görün ki klasik rock ‘n’ roll riffleri, şarkı ve sözlerin kurgusu bana 2010’lardan kalma bir his uyandırdı. Aslında CMFT’i de bu yüzden sevmemiştim. Kendisini tekrar ediyordu, bunun üstüne müzik farklı bir şey sunmuyordu..

Albümün geri kalanında değinmek istediğim bir şarkı da All I Want Is Hate. Taylor’ın güçlü sesini tam anlamıyla duyduğumuz şarkı! Belki de bu şarkı bir Slipknot şarkısı olsaydı eminim ki ekip çok daha iyi bir müzik ortaya koyardı. Çünkü Taylor’ın bu kadar agresif vokallik yaptığı şarkının arkasındaki eğlenceli müzik partiyi bozmuş hissi veriyor. Ama şarkıdan memnunum.

CMF2, Corey Talyor’ın müzikal yeteneğini ve çeşitliliğini kanıtlıyor. CMF2, bence herkese hitap edebilecek zengin bir müzik kataloğuna sahip. Bu zengin ve tatmin edici deneyimi yaşamak için önyargılıysanız veya henüz albümü dinlemedeyseniz bir şans vermelisiniz.